باشگاه رقص و اجتماعی TGIF

اطلاعات باشگاه

 داستان ما

روزی روزگاری، نه چندان دور، بخش بزرگی از جمعیت بودند که تمام هفته سخت کار می‌کردند. وقتی هفته کاری به پایان می‌رسید، به آسمان نگاه می‌کردند، فریاد می‌زدند: «خدا را شکر که جمعه است» و فوراً به سمت بار محله می‌رفتند. وقتی آنجا بودند، از یک یا دو نوشیدنی، تنقلاتی که متصدی بار برایشان فراهم می‌کرد و گفتگو با دوستان، همکاران و حتی غریبه‌ها لذت می‌بردند. بعد از یک یا دو ساعت، همه به سمت خانه، شام یا تعطیلات آخر هفته می‌رفتند. زندگی خوب بود.
متأسفانه، همه چیز به پایان می‌رسد. با بزرگتر شدنشان، آنها شروع به اختصاص دادن زمان بیشتر و بیشتری به شرکت در بازی‌های لیگ کوچک، بازی‌های فوتبال، کنسرت‌های رقص و غیره کردند و متوجه شدند که اکنون وقت کمی برای جشن گرفتن جمعه‌ها دارند. در نهایت، آنها به طور کلی رفتن به آنجا را متوقف کردند.
حالا داستان را به سال ۲۰۰۱ می‌بریم، زمانی که چند نفر از این پارتی‌بازهای سابق، که اکنون با خوشحالی در روستای لاگونا وودز بازنشسته شده‌اند، شروع به یادآوری آن جمعه‌های خیلی دور کردند و با دوراندیشی فراوان تصمیم گرفتند آنها را دوباره خلق کنند.
TGIF در ماه مارس (هیچ‌کس کاملاً از تاریخ آن مطمئن نیست، اما حدود روز سنت پاتریک بود) سال ۲۰۰۱ متولد شد. برگزارکنندگان انتظار داشتند که ۵۰ تا ۱۰۰ نفر در آن شرکت کنند، اگر اینطور باشد. وقتی بیش از ۵۰۰ نفر آمدند و مجبور شدند بسیاری را رد کنند، فهمیدند که چیز خوبی در انتظارشان است.